KLEIN CURACAO

Even een klein verslagje tussen door.
Want afgelopen weekend ben ik naar Klein Curacao geweest, dit is een onbewoond eiland en is drie vierkante kilometer groot, gelegen op ongeveer tien afstand van het zuidoosten van Curaçao.
Een groep jongeren organiseerde een overnachting op het eiland, dit zou de laatste keer zijn. Even getwijfeld maar toch overgehaald om dit een keer mee te maken.

Het begon zaterdag ochtend de wakker stond op 7 uur en 8 uur gingen we weg, veelste vroeg waren er op de een of andere reden is er iets fout gegaan want de boot vertrok pas om 10 uur. We zaten te wachten en ondertussen werden we steeds bang gemaakt over wat voor erge bootreis ons te wachten stond.
Alle spullen ingeladen en vertrokken, het eerste stukje was het water rustig maar toen we op de open zee kwamen ging de boot toch wel aardig te keer. Maar gelukkig heb ik de zee benen van papa ;) na anderhalf uur kwamen we op het eiland. Heel bijzonder om dat een keer te zien we zijn gelijk een rondje over het eiland gelopen om alles te bekijken. Overdag lekker wezen zonnen en snorkelen! Toen het wat donder werd gingen paar mensen hout zoeken voor een kampvuur en even later ging de bbq aan en gingen we eten. Savonds was er muziek en konden we op ons strand bedje (waar we dus ook op gingen slapen) naar de sterren kijken wat echt heel mooi was en grote baan met alleen maar witte sterren! Toen was het tijd dat we wilden gaan slapen, het leek zo mooi haha en toen ging het regenen. Snel alle spullen pakken en schuilen, het werd droog dus weer naar onze bedjes en weer proberen te slapen en ik hoor Kelly zeggen ik voel en druppel en ik maar hopen dat het er 1 was maar nee daar ging het weer, weer alles pakken en schuilen. toen zag ik een huisje en zijn Kelly en ik daar heen gegaan en konden daar slapen. Bij Kelly was alles helemaal nat geregend dus wij hebben onze bedjes tegen elkaar aangezet mijn deken over ons heen geslagen en lagen we daar. We konden ons niet bewegen want dan ging de deken weer verkeerd het was echt heel erg het waaide en regende en het leek gewoon of het nooit ochtend zou worden. Op een gegeven moment zei Kelly: “Sharel volgens mij is de zon kapot.” en het was echt zo het duurde heel lang!
Maar toen werd het weer licht alles opruimen en weer terug met de boot. De terug weg was een stuk rustiger en heb ik ook wat geslapen. Dit was weer een avontuur wat ik toch niet had willen missen al dacht ik die nacht wel waarom moet ik nou weer op een onbewoond eiland slapen maar was top!!

kusjess